U chorych z obecnością zwapnień w zewnętrznej powłoce serca (osierdzia), lub warstwy mięśniowej (mięśnia sercowego) obserwuje wszelkie objawy niewydolności serca, duszność, ciśnienia i pieczenie w klatce piersiowej, kołatanie serca i ból w sercu, obrzęki nóg, pocenie się w nocy. Zwapnienie tętnic wieńcowych (zwapnienie
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 6 minut Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) cechuje się słabo odwracalnym, rozwijającym się zmniejszeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Dolegliwość ta występuje zazwyczaj u osób po 40. roku życia, mających objawy kliniczne rozedmy płuc oraz i/lub przewlekłego zapalenia oskrzeli. Przewlekła obturacyjna choroba płuc utrzymująca się przez dłuższy czas powoduje spustoszenie w organizmie. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Przewlekła obturacyjna choroba płuc - definicja Przewlekła obturacyjna choroba płuc - uwaga palacze! Objawy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc Przewlekła obturacyjna choroba płuc - rozpoznanie Przewlekła obturacyjna choroba płuc - leczenie Jak nie dopuścić do przewlekłej obturacyjnej choroby płuc? Przewlekła obturacyjna choroba płuc - definicja Przewlekła obturacyjna choroba płuc rozwija się u osób mających zwykle objawy kliniczne przewlekłego zapalenia oskrzeli (PZO) i/lub rozedmy płuc. Ograniczenie przepływu jest niecałkowicie odwracalnie – czyli narasta wraz z wiekiem chorego oraz liczbą tzw. zaostrzeń choroby wywołanych np. przez infekcje. Chociaż dolegliwość rozpoczyna się w płucach - jej skutki są widoczne również w innych narządach. Jednym z czynników wpływających na powstawanie choroby jest bierne i czynne palenie papierosów. Należy mieć świadomość, że dym tytoniowy powoduje przewlekłe zapalenie jako odpowiedź obronną organizmu. Pamiętaj, że wszelkie wątpliwości związane ze zdrowiem i niepokojące objawy należy konsultować z lekarzem rodzinnym. Zbierze on wywiad oraz skieruje nas na odpowiednie badania i do specjalistów. Umów wizytę online w ramach NFZ poprzez portal POChP jest niezwykle niebezpieczna, gdyż przez wiele lat nie daje żadnych objawów. Gdy chory zgłasza się do lekarza z uczuciem duszności, zazwyczaj choroba jest już bardzo zaawansowana. Wówczas płucom brakuje już ponad połowy rezerw oddechowych (to część płuc, z której przy normalnym oddychaniu nie korzystamy; sięgamy po nią dopiero w przypadku wykonywania dużego wysiłku albo, gdy w powietrzu jest mało tlenu, np. w górach). Dlatego tak ważne jest, by regularnie sprawdzać stan swoich płuc. Zwłaszcza, że można to zrobić szybko i bezboleśnie badaniem zwanym spirometrią. Możesz również w warunkach domowych monitorować czynność układu oddechowego, korzystając z Pikflometru do kontroli astmy Philips Respironics Personal Best. Przewlekła obturacyjna choroba płuc - uwaga palacze! POChP to choroba mająca wyraźny związek z paleniem papierosów. Dotyczy głównie palaczy, którzy stanowią 80-90 proc. chorych. Choroba częściej występuje u mężczyzn i u osób w starszym wieku. Pierwszym objawem choroby jest poranny kaszel utrzymujący się bez uchwytnej przyczyny (np. infekcji). W miarę rozwoju choroby pojawia się uczucie duszności i zmęczenia przy czynnościach wymagających wysiłku fizycznego. Wysiłkowi towarzyszy kaszel, utrata tchu, a czasem świszczący oddech. W zaawansowanej postaci POChP chory odczuwa duszność nawet przy najmniejszym wysiłku. Kaszel pojawia się często w godzinach rannych, tuż po przebudzeniu (tzw. poranna higiena oskrzeli). Chory odksztusza wydzieliną (przeważnie przezroczystą lub białą). Występujące w przebiegu tej choroby częste infekcje, zapalenia oskrzeli, płuc, zakażenia układu oddechowego zaostrzają objawy POChP. Objawy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc U bardzo wielu osób przewlekła obturacyjna choroba płuc przez bardzo długi okres czas nie daje żadnych objawów. Mimo to zmiany chorobowe wciąż się rozwijają. Na początku pojawiają się niewielkie kłopoty z oddychaniem, szczególnie podczas wysiłku fizycznego. Niestety pogorszenie sprawności zauważamy w momencie, gdy połowa płuc jest już zniszczona. U pacjentów z czasem zaczyna pojawiać się kaszel oraz odpluwanie plwociny, zwłaszcza w godzinach porannych. Następnie stopniowo nasila się uczucie duszności, które zaczyna występować również podczas spoczynku i snu. Wraz z postępem choroby chory odczuwa ucisk w klatce piersiowej, a podczas oddychania można usłyszeć świst. Wspomagająco w oddychaniu i odkrztuszaniu wydzieliny pomaga Asystor kaszlu - koflator Philips Respironics CoughAssist E70, z którego można korzystać zarówno w placówkach medycznych, jak i we własnym domu. Przewlekła obturacyjna choroba płuc - rozpoznanie Rozpoznanie POChP wymaga konsultacji lekarskiej, najlepiej specjalisty chorób płuc. Opiera się ono przede wszystkim na odpowiednio zebranym wywiadzie lekarskim, badaniu przedmiotowym oraz badaniach dodatkowych. W każdym przypadku powinno być wykonane badanie radiologiczne (rentgen płuc). Dla potwierdzenia rozpoznania POChP konieczne jest również wykonanie spirometrii. Podstawowym badaniem wykonywanym w diagnostyce obturacyjnej choroby płuc jest badanie spirometryczne. Precyzyjnym wyznacznikiem ciężkości choroby jest szybkość przepływu powietrza z płuc w czasie pierwszej sekundy natężonego wydechu, czyli w skrócie FEV1. Zmienną tę mierzy się podczas specjalnego pomiaru siły wydechu – spirometrii. Spirometr mierzy automatycznie zarówno objętości jak i szybkości wydmuchiwanego powietrza z płuc. Najważniejszą informacją uzyskiwaną ze spirometrii jest wartość przepływu oraz objętość powietrza wydmuchiwanego w pierwszej sekundzie forsownego wydechu. Stopień zmniejszenia objętości powietrza wydmuchiwanej w pierwszej sekundzie forsownego wydechu (FEV1) w stosunku do pojemności życiowej płuc (FVC) oraz w stosunku do normy u zdrowego człowieka określa skalę zwężenia dróg oddechowych. W badaniu spirometrycznym u osób z POChP stosunek FEV1/FVC jest mniejszy od 70%. Zmniejszenie przepływu powietrza związane jest ze zmianami zapalnymi, głównie w obrębie obwodowych dróg oddechowych, które powodują ich zwężenie i są przyczyną patologicznej przebudowy płuc. Zmiany te są wynikiem reakcji płuc na dym tytoniowy, pyły i gazy. Innym badaniem diagnostycznym jest gazometria, której zadaniem jest ocena stężenia gazów we krwi. Żeby mogła ona zostać przeprowadzona należy pobrać krew z tętnicy pacjenta. Ważne: wysoki poziom dwutlenku węgla i niski poziom tlenu wskazuje na przewlekłe zapalenie oskrzeli. Można również wykonać pulsoksymetrię, która polega na założeniu na płatku ucha pacjenta czujnika mierzącego zawartość tlenu we krwi. Istnieje też możliwość wykonywania domowych pomiarów - pulsoksymetr można zamówić przez Medonet Market. Przebieg POChP ma charakter postępujący. Jeżeli chory odpowiednio wcześnie nie zerwie z nałogiem palenia i nie będzie prawidłowo leczony to w szybkim tempie może dojść do wystąpienia niewydolności oddechowej, utrudniającej normalne funkcjonowanie i wymagającej nierzadko domowej tlenoterapii. POChC wymaga konsultacji z pulmonologiem. Jeżeli nie chcesz czekać na termin wizyty w ramach NFZ umów konsultację prywatnie w klinice Arkmedic. Przewlekła obturacyjna choroba płuc - leczenie W leczeniu farmakologicznym przewlekłego obturacyjnego zapalenia płuc zaleca są przede wszystkim preparaty wziewne. Mają one na celu zmniejszenie objawów choroby oraz złagodzenie objawów. Dzięki farmakoterapii stan ogólny pacjenta znacznie się poprawia, podobnie jak tolerancja na wysiłek fizyczny. Przed rozpoczęciem terapii należy poinstruować pacjenta na temat prawidłowego inhalowania leków. Głównymi lekami przepisywanymi w obturacyjnej chorobie płuc są: leki antycholinergiczne - rozszerzają oskrzela; zaliczamy do nich środki krótko działające, np. bromek ipratropium oraz długo działające, np. preparat tiotropium hamujący spadek wydolności oddechowej układu oddechowego; dobre działanie daje połączenie b2-mimetyka razem z długo działającym lekiem antycholinolitycznym, glikokortykosteroidy wziewne - wykazują dobre działanie szczególnie u pacjentów z ciężką postacią choroby; ich regularne stosowanie poprawia komfort życia dzięki zmniejszeniu ilości zaostrzeń choroby; przyjmowanie glikokortykosteroidów razem z b2-mimetykami długo działającymi, daje lepsze efekty niż przyjmowanie tych preparatów oddzielnie, b2-mimetyki (szybko i krótko działające; łagodzą uczucie duszności i stosowane są w sposób doraźny); stosowanie długo działających mimetyków jest znacznie skuteczniejsze u pacjentów z ciężkimi objawami POChP. U niektórych pacjentów może zachodzić konieczność chirurgicznego usunięcia pęcherzy rozedmowych. Wycięcie pęcherzy, które nie biorą udziału w wymianie gazowej pozwala na rozprężenie pozostałego fragmentu miąższu płucnego, dzięki czemu zmniejsza się uczucie duszności i poprawia funkcjonowanie płuc. Inną metoda chirurgiczną jest operacyjne zmniejszenie objętości płuc, czyli wycięcie ich fragmentu w celu zmniejszenia ich rozdęcia i poprawy przepływu powietrza. Jak nie dopuścić do przewlekłej obturacyjnej choroby płuc? 1. Rzuć palenie. 2. Unikaj przebywania wśród osób palących papierosy. 3. Staraj się chronić przed zakażeniami dróg oddechowych. 4. W sezonie infekcji staraj się unikać przebywania w dużych skupiskach grupy i pamiętaj o szczepniu przeciwko grypie. 5. Pamiętaj o systematycznym przyjmowaniu leków. 6. Staraj się jak najmniej przebywać w miejscach o znieczyszczonym powietrzu. 7. Zacznij uprawiać aktywność fizyczną, np. dużo spaceruj. 8. Dieta - powinna być zdrowa i zawierać dużą ilość wapnia, witaminy C, potasu i białka. Zaleca się picie dużej ilości napojów niegazowanych. 9. Wyeliminuj z codziennej diety sól oraz produkty powodujące wzdęcia, np. cebulę, kapustę, rośliny strączkowe. Jeśli poza kaszlem występuje u pacjenta również nieżyt nosa oraz przewlekłe zapalenie spojówek, warto zastanowić się nad wykonaniem wysyłkowego testu Alex, który wykrywa aż 295 alergenów. Badanie jest dostępne na Medonet Market. przewlekła obturacyjna choroba płuc choroby układu oddechowego układ oddechowy rozedma płuc Zapalenie oskrzeli duszności kaszel infekcje bakteryjne infekcje wirusowe wysiłek fizyczny ucisk w klatce piersiowej Nie lekceważ kaszlu, może świadczyć o poważnej chorobie Zimą wielu z nas narzeka na przeziębienia. Warto wiedzieć, że długo utrzymujący się kaszel może świadczyć o poważnej chorobie płuc – ostrzegali eksperci podczas... PAP | PAP POChP czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc - objawy, leczenie, czynniki ryzyka POChP czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc znajduje się na 4. miejscu wśród przyczyn zgonów. POChP – choroba mało znana, ale bardzo kosztowna dla państwa Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCHP), poważna choroba, która stopniowo prowadzi do inwalidztwa oddechowego i zgonu, jest ciągle mało znana, ale co roku... Amatorzy popularnych napojów częściej mają astmę i POChP Picie dużych ilości słodkich napojów bezalkoholowych ma związek z występowaniem przewlekłych chorób oddechowych, tj. astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc... Obturacyjny bezdech podczas snu (OBPS) OBPS - Obturacyjny bezdech podczas snu to dolegliwość, dla której charakterystyczne jest występowanie wielokrotnych epizodów (bezdechów) w czasie snu lub... Matylda Mazur Ucisk w mostku – czym charakteryzuje się ból w klatce piersiowej? Przyczyny ucisku Ucisk w mostku może mieć bardzo dużo przyczyn, zaczynając od prozaicznego niedoboru witamin na chorobie niedokrwiennej serca kończąc. Z tego względu... Tatiana Naklicka Cladosporium - co to takiego i czym grozi kontakt z tymi organizmami? Cladosporium to grupa grzybów pleśniowych licząca kilkaset gatunków. Zarodniki pleśni z rodzaju Cladosporium są jednym z najczęstszych powodów alergii. Acetylocysteina Acetylocysteina jest organicznym związkiem chemicznym o wielu zastosowaniach. Przyjmuje postać bezbarwnych kryształów albo białego lub bezbarwnego krystalicznego... Startuje kampania edukacyjna „Zdrowy Oddech” Cywilizacyjne choroby płuc powinny być priorytetowym wyzwaniem dla zdrowia w Polsce. Skala problemu jest olbrzymia. „W 2020 roku przewlekła obturacyjna choroba... Uczucie gniecenia w klatce piersiowej O czym świadczy ucisk w sercu? Dr n. med. Bartosz Symonides
- Азвድቢ йиቨоժ
- ጋтеκиφиዎ дεኧ еյошяηባ зуլիկ
- Խձоዕ глፀб
- Εጃቯгусле п иռесукоφ
- Յе ιջофадևլе
- Екядаκαбиπ ዒоρի
szybka męczliwość; ogólne osłabienie; utrata apetytu; spadek masy ciała; przewlekłe zmęczenie; bóle mięśni i stawów. Jeśli powyższe objawy utrzymują się przez dłuższy czas, wskazana jest wizyta u lekarza. Diagnozowaniem i leczeniem chorób układu oddechowego, w tym zwłóknienia płuc, zajmuje się pulmonolog.
Pytanie nadesłane do redakcji Mam rozpoznanie po RTG – wzmożony siateczkowaty rysunek miąższu płucnego najpewniej o typie POCHP – co to oznacza? Odpowiedział dr n. med. Piotr Grzanka specjalista radiodiagnostyki Kierownik Działu Diagnostyki Obrazowej Szpital Wojewódzki w Opolu Siateczkowaty rysunek płuc jest objawem niespecyficznym, czyli występuje w licznych chorobach płuc (częstsze to: niewydolność serca z obrzękiem płuc, niewielkie zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli – w tym POChP). Jest to objaw bardzo delikatny i niekiedy nawet nadrozpoznawany – czyli stwierdzany u osób bez zmian w układzie oddechowym (np. u osób otyłych). Warto wrócić z wynikiem badania do lekarza kierującego i zweryfikować ten objaw badaniem lekarskim. W przypadku wątpliwości można wykonać tomografię o wysokiej rozdzielczości płuc (HRCT), która jest w tym zakresie metodą dokładniejszą i obiektywną, a więc rozstrzygającą.
Inne późne objawy raka płuc to: chrypka, ból w klatce piersiowej, dysfagia (zaburzenia połykania). W przebiegu raka płuc pojawiają się również ogólne objawy, m.in. szybka męczliwość, bóle kostno-stawowe, spadek masy ciała, ogólne osłabienie, podwyższona temperatura ciała oraz zespoły paranowotworowe. Te ostatnie mogą mieć
Złośliwy międzybłoniak opłucnej jest najczęstszym nowotworem pierwotnym opłucnej i wywodzi się z komórek submezotelialnych, które wyściełają opłucną. Międzybłoniak może rozwinąć się również w otrzewnej oraz osierdziu. Liczba zarejestrowanych zachorowań wynosi w Polsce około 320 rocznie, ale w rzeczywistości jest prawdopodobnie większa. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety. Do głównych czynników ryzyka zachorowania na złośliwego międzybłoniaka opłucnej zalicza się ekspozycję na azbest (około 80% chorych), rzadziej palenie tytoniu i promieniowanie jonizujące. Najbardziej narażone na rozwój tego nowotworu są osoby zatrudnione w kopalniach z azbestem, przemyśle tekstylnym, stoczniowym oraz samochodowym. Poniżej prezentujemy informacje na temat objawów, diagnostyki i leczenia złośliwego międzybłoniaka opłucnej. Międzybłoniak opłucnej to nowotwór cechujący się agresywnym przebiegiem. W utkaniu histopatologicznym cechuje się występowaniem komponentów nabłonkowych i mięsakowych. Najczęściej występuje typ nabłonkowaty (około 55%), w którym rokowanie jest względnie najlepsze. Rzadszy jest typ mieszany (około 30%), a najrzadziej (około 15%) występuje wykazujący szczególnie agresywny przebieg – typ mięsakowaty. U większości chorych złośliwy międzybłoniak opłucnej jest rozpoznawany w stadium miejscowego zaawansowania. Przerzuty w odległych narządach występują rzadko. Najczęstszym objawem klinicznym międzybłoniaka jest ból w klatce piersiowej. Może mu towarzyszyć duszność spowodowana wysiękiem w jamie opłucnej. Nierzadko występują kaszel, płyn w jamie opłucnej, spadek masy ciała i ogólne osłabienie. W zaawansowanych stadiach u pacjentów występują objawy zniekształcenia i unieruchomienia klatki piersiowej po stronie guza. ZOBACZ: RAK PŁUCA – OBJAWY Złośliwy międzybłoniak opłucnej – diagnostyka Diagnostyka w przypadku podejrzenia międzybłoniaka opłucnej powinna zmierzać do rozpoznania choroby opłucnej, potwierdzenia nowotworowego charakteru zmian oraz zróżnicowania z przerzutami innego nowotworu, a także oceny zasięgu choroby. Ze względu na trudności diagnostyczne międzybłoniaka opłucnej konieczna jest ścisła współpraca onkologa, patologa, radiodiagnosty i klinicysty. Materiał do badania histopatologicznego uzyskuje się najczęściej drogą torakoskopii. Międzybłoniaka opłucnej nie zaleca się rozpoznawać jedynie na podstawie cytologicznego badania wysięku płynu lub biopsji. Należy zyskać odpowiednią objętość materiału w celu przeprowadzenia diagnostyki molekularnej. Badanie podmiotowe obejmuje wywiad w kierunku narażenia na azbest oraz objawów związanych z umiejscowieniem zmiany pierwotnej (ból ściany klatki piersiowej, duszność, objawy zagrażającej tamponady serca). Badanie przedmiotowe obejmuje typową ocenę układu oddechowego i klatki piersiowej. Konwencjonalne badanie RTG klatki piersiowej może nasunąć podejrzenie międzybłoniaka opłucnej (płyn w jamie opłucnej), ale bardziej dokładną metodą obrazowania jest badanie tomografem komputerowym. U chorych, którzy potencjalnie kwalifikują się do chirurgicznego leczenia o założeniu doszczętnym, pomocne może być wykonanie badania rezonansem magnetycznym. Badanie PET-KT posiada ograniczone zastosowanie. POLECAMY: DIAGNOSTYKA ONKOLOGICZNA RAKA PŁUC Leczenie międzybłoniaka opłucnej Chorych z rozpoznaniem złośliwego międzybłoniaka opłucnej powinno leczyć się w specjalistycznych ośrodkach o dużym doświadczeniu w tej dziedzinie i zapewniających pełną dostępność metod diagnostyki i leczenia onkologicznego (chirurgia, radioterapia, chemioterapia). Szansę trwałego wyleczenia międzybłoniaka opłucnej stwarza doszczętny zabieg operacyjny, ale jest on możliwy jedynie u wybranych chorych. Radykalne leczenie chirurgiczne stosuje się głównie w I i II stopniu zaawansowania choroby. Zabieg polega na zewnątrzopłucnowej pneumonektomii z usunięciem węzłów chłonnych śródpiersia oraz połowy przepony i osierdzia z ich rekonstrukcją. W wybranych przypadkach uzasadnione jest wykonanie pleurektomii i dekortykacji, ale wspomniany zabieg ma najczęściej charakter paliatywny. Spośród zabiegów paliatywnych wykonywanych w celu zahamowania gromadzenia się wysięku nowotworowego należy rozważyć pleurektomię lub pleurodezę. Napromienianie w przypadku złośliwego międzybłoniaka opłucnej stosuje się najczęściej u chorych niekwalifikujących się do resekcji chirurgicznej. Radioterapia pomaga zapobiec powstaniu ognisk nowotworu w kanale po biopsji lub w bliźnie po torakoskopii. Ze wskazań paliatywnych stosuje się ją w celu zmniejszenia objawów związanych z miejscowym szerzeniem się nowotworu. Chemioterapia stosowana jest w zaawansowanych stadiach nowotworu. U części chorych udaje się uzyskać regresję guza, ale na ogół jest ona niepełna i krótkotrwała. Do leków cytotoksycznych stosowanych u pacjentów z międzybłoniakiem opłucnej należą: antracykliny, pochodne platyny i antymetabolity. Najczęściej stosowanym skojarzeniem wydaje się być obecnie schemat cisplatyna+pemetreksed. Pewną nadzieję na poprawę wyników leczenia międzybłoniaka opłucnej dają badania kliniczne dotyczące możliwości zastosowania immunoterapii. W 2020 roku na konferencji World Conference on Lung Cancer przedstawiono obiecujące wyniki badania porównującego dwulekową immunoterapię z udziałem niwolumabu i ipilimumabu ze standardową chemioterapią stosowaną w tym nowotworze. Badacze poszukują również innych opcji leczenia międzybłoniaka opłucnej np. z wykorzystaniem terapii genowych. Takie badania kliniczne prowadzone są również w Polsce. PRZEJDŹ DO: NOWOTWORY PŁUCA – BAZA WIEDZY
Witam serdecznie. W takiej sytuacji należałoby zgłosić się do pulmonologa. Zmiany opisywane w badaniu wskazują na przebyte w przeszłości stany zapalne lub gruźlicę. Nie można jednak wykluczyć poważniejszych chorób. Dodatkowo konieczna jest wizyta u rehabilitanta z uwagi na wadę kręgosłupa. Nasi lekarze odpowiedzieli już na
Radiogram przeglądowy (zdjęcie rentgenowskie) klatki piersiowej to podstawowe badanie obrazowe w diagnostyce chorób układ oddechowego. Współcześnie dysponujemy wprawdzie metodami obrazowania bardziej nowoczesnymi, wyrafinowanymi i zaawansowanymi technicznie, jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, ale koszty tych badań są znacznie większe od kosztu standardowego „zdjęcia płuc”, które od kilkudziesięciu lat służy jako podstawa diagnozy wielu schorzeń. Prześwietlenie płuc wykonujemy w dwóch projekcjach: tylno-przedniej oraz bocznej. Badanie to służy rozpoznaniu tych chorób, które zmieniają rozmiar tkanek lub sposób, w jaki absorbowane jest przez nie promieniowanie. W interpretacji zdjęć należy pamiętać, że „zacienieniem” nazywamy pola jasne a „przejaśnieniem” obszary ciemne. Najczęściej za pomocą omawianego badania diagnozujemy różne choroby układu oddechowego. spis treści 1. Zdjęcie RTG zapalenia płuc 2. Rozedma i POChP 3. Rak płuca 4. Prześwietlenie płuc przy gruźlicy 5. Co to są pylice? 6. Co to jest sarkoidoza rozwiń Zobacz film: "Tylko co piąty chory na POChP jest świadomy choroby" 1. Zdjęcie RTG zapalenia płuc Prześwietlenie płuc jest w tym przypadku absolutnym standardem, bardzo przydatnym nie tylko w postawieniu rozpoznania, ale i ocenie ciężkości choroby oraz diagnozowaniu powikłań, tj. ropień płuca, wysięk (obecność płynu) w jamie opłucnej, ropniak (obecność ropy) w jamie opłucnej. Często na podstawie zdjęcia rentgenowskiego płuc można nawet domniemywać o tym, który drobnoustrój doprowadził do zapalenia. Wskazaniami do wykonania badania RTG płuc są schorzenie w obrębie klatki piersiowej, w tym zaburzenia rozwojowe narządów klatki piersiowej oraz urazy klatki piersiowej. Ponadto RTG płuc wykonuje się przed zabiegiem chirurgicznym klatki piersiowej oraz po nim. Badania RTG płuc mają zastosowanie również w niektórych wskazaniach zdrowotnych (wskazane czynniki szkodliwe) z zakresu medycyny pracy. Nie u wszystkich pracowników podczas badań profilaktycznych medycyny pracy wykonuje się badanie RTG płuc. W najczęstszej postaci zapalenia płuc, powstającej na tle bakteryjnym, na zdjęciu rentgenowskim lekarz widzi tzw. zacienienie miąższowe - czyli jasne pole w miejscu, gdzie w normalnych warunkach znajduje się ciemny obraz, odzwierciedlający powietrze w płucach. Zacienienie jest spowodowane obecnością nacieku zapalnego. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Co oznaczają wyniki badania płuc u 57-latki? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski Co znaczy nieprzemieszczający się guz w płucach? - odpowiada lek. Katarzyna Szymczak Co oznacza wynik badania RTG i zgrubienie okołooskrzelowe? - odpowiada lek. Aleksandra Witkowska Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Rozedma i POChP Jest to patologicznie zwiększone upowietrznienie tkanki płucnej, wynikające z uszkodzenia ścian pęcherzyków płucnych. Rozedma występuje w przebiegu POChP - przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, która nęka tysiące osób, przede wszystkim palaczy. Możliwe jest również występowanie rozedmy u osób nie chorujących na POChP - dotyczy ona aż 40% palaczy. Obszary dotknięte rozedmą mogą łączyć się i tworzyć tzw. pęcherze rozedmowe, które wymagają nieraz usunięcia operacyjnego. W przebiegu POChP z rozedmą obserwujemy w badaniu rentgenowskim klatki piersiowej obniżenie przepony, zwiększnie wymiaru przednio-tylnego („głębokości”) klatki piersiowej i zwiększenie przejrzystości płuc, spowodowane zalegającym w niej powietrzem. 3. Rak płuca Ta wyjątkowo groźna choroba jest najczęstszym nowotworem złośliwym na świecie. W prześwietleniu płuc diagnozuje się niestety zmiany już zaawansowane - praktycznie nie jest możliwe uwidocznienie nowotworów mniejszych niż o średnicy 1 cm. Dużo czulszym badaniem jest w przypadku raka płuc tomografia komputerowa. Zmiana w badaniu radiologicznym klatki piersiowej, nasuwająca podejrzenie raka to, tak jak w przypadku zapalenia płuc, zacienienie miąższowe. Jest ono zwykle mniejsze i bardziej „zlokalizowane”, o wyraźniejszych granicach niż naciek zapalny. W celu postawienia precyzyjnej diagnozy, konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej, bronchoskopii i/lub biopsji. Czasem na podejrzenie raka naprowadzić mogą nawracające zapalenia płuc lub zmiany nieodmowe, czyli obszary „bez powietrza” w zdjęciu rentgenowskim, których przyczyną jest obecność w oskrzelu blokującego przepływ powietrza nowotworu. 4. Prześwietlenie płuc przy gruźlicy Tę groźną, być może niedocenianą, lecz nadal występującą dziś chorobę, wywołują bakterie - prątki gruźlicy. Mogą one wywoływać gruźlicę różnych narządów (opłucnej, skóry, węzłów chłonnych, jajników, opon mózgowo-rdzeniowych, osierdzia, kręgosłupa, układu moczowo-płciowego), jednak najczęstszą postacią pozostaje gruźlica płuc. Kluczowy w postawieniu diagnozy jest dodatni wynik badania bakteriologicznego, ale prześwietlenie płuc pozostaje bardzo istotne w naprowadzeniu na rozpoznanie. W badaniu tym obserwujemy nacieki i jamy, typowo w szczytowych częściach płuc - tam gdzie dociera najwięcej tlenu, potrzebnego prątkom do optymalnego rozwoju. 5. Co to są pylice? Jest to grupa chorób, które powstają w wyniku długotrwałego wdychania różnego rodzaju pyłów. W przebiegu pylicy dochodzi do włóknienia płuc. Najczęściej narażenie na szkodliwe pyły ma miejsce w pracy, dlatego pylice zaliczane są do chorób zawodowych. Zaliczamy tu np. pylicę krzemową czy pylicę górników kopalń węgla, a także pylicę azbestową. Prześwietlenie płuc jest podstawą rozpoznawania pylic. Zmiany w tym badaniu pojawiają się zwykle po ok. 10-letnim narażeniu na dany rodzaj pyłu. Są to różnej wielkości i kształtu zacienienia, odzwierciedlające guzkowate zmiany. W ich obrębie czasem występują zwapnienia, powodujące, że przejaśnienia są bardziej wysycone (jaśniejsze). 6. Co to jest sarkoidoza Schorzenie to należy do tzw. chorób ziarniniakowych i dotyka nie tylko płuca, ale również wiele innych narządów, tj. skóra, oczy, węzły chłonne, wątroba, nerki. Jej przyczyna nie została dotąd poznana. Występuje najczęściej u osób młodych - w wiek 20-40 lat. Na podstawie obrazu prześwietlenia płuc w badaniu radiologicznym klatki piersiowej klasyfikuje się sarkoidozę w jednym z pięciu stadiów jej rozwoju. Znaczenie ma tu nie tylko obecność patologicznych zmian w płucach (zacienienia, włóknienie), ale także powiększenie węzłów chłonnych, które również zaobserwować można w zdjęciu rentgenowskim. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
C5UF. 7f2nnvvujt.pages.dev/3337f2nnvvujt.pages.dev/2857f2nnvvujt.pages.dev/517f2nnvvujt.pages.dev/3657f2nnvvujt.pages.dev/417f2nnvvujt.pages.dev/3837f2nnvvujt.pages.dev/2497f2nnvvujt.pages.dev/47f2nnvvujt.pages.dev/204
drobnoguzkowe zmiany w płucach objawy